یاد شهیدان آبادان بخیر / یاد کریمی و یاسینی و امامی بخیر
امروز ظهر احمد زنگ زد و گفت ظاهرا پسر سرلشگر شهید خلبان سید علیرضا یاسینی فرزند برومند و قهرمان آبادان قرار است امشب بعد از اذان در مرکز آبادان و برنامه ماه مهربون میهمان این برنامه باشد . احمد ادامه داد که با او توانسته تلفنی حرف بزند و مطالب جدیدی را در مورد شهید یاسینی از او دریافت کند.
مشغول صرف افطار بودم که پیامک احمد من را مطلع کرد که برنامه در حال پخش است.
شبکه آبادان را زدم و چهره مظلوم و با هیبت فرزند این شهید بزرگوار را دیدم که داشت در مورد رشادت های پدر بزرگوارش حرف میزد و نظر حضرت آقا را در مورد او بیان می کرد ، سادگی و معصومیت از چهره اش می بارید؛ تا اینجای قصه خوب بود . آن چه که مرا کمی نگران و متعجب کرد ، برخی اظهارات مجری برنامه در خصوص شهید یاسینی بود. البته چون برنامه با عجله چیده شده بود انتظار بیشتری نباید داشت. به عنوان نمونه مجری اعلام کرد که من برای اولین بار است که نام شهید یاسینی و این که فرزند آبادان است را می شنوم. چطور چنین چیزی ممکن است؟!! نا سلامتی شما علاوه بر کار در یک شبکه ، روزنامه نگار نیز هستید. چطور متوجه نشدید حدود 2 سال است که تندیس چهره این بزرگوار و تعدادی دیگر از فرماندهان شهید آبادان روبروی دانشگاه آبادان نصب گردیده است؟بنده نیز به نوبه ی خود قبول دارم که حق مطلب در مورد شهیدان در آبادان اداء نگردیده است. آن قدر که در مطبوعات محلی که به صورت هفته نامه منتشر میشوند ، مطالب زائد و رپرتاژ آگهی زده میشود که جایی برای پرداختن به سیره شهدای بزرگوار نمی رسد. از 8 صفحه ی یک هفته نامه حدود 4 صفحه ی آن رپرتاژ آگهی است و 4 صفحه ی دیگر نیز ... بگذریم!
در خاتمه ، ذکر این نکته را ضروری می دانم که اگر همت بچه های مخلص و بی ادعای دفتر حفظ آثار و ارزش های دفاع مقدس بسیج آبادان نبود شاید تا الان جز همین مقدار کاری که در شهر صورت گرفته و فقط ظاهرا شهرداری در اجرای پروژه ها مقداری همکاری کرده ، کار قابل توجهی انجام نمیشد.
دوستان عزیز بدانید ، که از 4000 شهید این شهر ، حدود یکصد نفر فرمانده از رده گروهان به بالا [چه در سپاه و بسیج و چه در ارتش اعم از هوایی و دریایی و زمینی ] می باشند که کار تحقیقاتی آن ها به اتمام رسیده و اگر مسئولین شهری کمی همت می کردند و آنقدر که برای برپایی کنسرت و نشاط اجتماعی و خرج کردن پول بیت المال برای امور غیر ضروری تلاش می کردند کمی هم به این مقوله مهم توجه می کردند مطمئن باشید که می توانستیم لااقل این سرمایه های اجتماعی شهرمان را به حداقل مردم کشورمان بیشتر بشناسانیم. به امید آن روز ...
بندری